Czy trudno dokonać trwałej zmiany, aby stworzyć swoje przyszłe Ja? Jak mawiał Mahatma Gandhi : ”Bądź zmianą, którą pragniesz ujrzeć w świecie”.
Poznaj sprawdzoną 12- częściową metodę tworzenia przyszłego Ja. Przyspieszy ona zmianę Twojej osobowości i całego Twojego życia- by stała się ona znacząca i trwała. Zbudowanie swojego wymarzonego przyszłego Ja to dopiero wyzwanie. Ty wiesz, co chcesz zmienić, a ja podpowiem Ci jak. Można marnować czas metodą prób i błędów.
Pytanie tylko brzmi: po co? Trwałą przemianą oraz tworzeniem swojego przyszłego Ja zajmuję się od kilkunastu lat i udało mi się wypracować pewien powtarzalny i skuteczny sposób pracy. Pomoże on także i Tobie przejść przez cały proces- od bolesnej przeszłości do wymarzonego przyszłego Ja.
Co się liczy:
- Stwórz swoją tożsamość.
- Wybierz jeden główny cel.
- Zaangażuj się.
- Przepracuj swoją traumę.
- Zbuduj elastyczność psychiczną.
- Przeramuj swoją traumę.
- Wyreguluj swoje emocje.
- Przeprogramuj swój umysł.
- Zerwij emocjonalne uzależnienie.
- Zaprojektuj swoje otoczenie.
- Zastosuj funkcję wymuszającą.
- Wyeliminuj rozpraszacze.
Stwórz swoją tożsamość
„Człowiek to praca w toku, która błędnie sądzi, że jest ukończona”.
D. Gilbert
Liczy się to, kim się staniesz. Liczą się wybory, których dokonasz. Jeśli zastanawiasz się, czy naprawdę jesteś w stanie się zmienić, to odpowiedź brzmi: TAK.
Jola po kilkunastu latach pracy jako fryzjerka, będąc właścicielką swojego salonu fryzjerskiego, poszła na psychologię. Chociaż jej transformacja była niezwykłą i niespodziewaną jeszcze bardziej zaskakujące może być dla Ciebie to, dlaczego została fryzjerką. Jola została nią dlatego, że tak została „uwarunkowana”. Bycie uwarunkowanym przez przeszłość oznacza, że nie masz wyboru ani możliwości wpływania na to, kim jesteś i co możesz robić. Zamiast tego jesteś zmuszona do zaakceptowania takiej osobowości, jaka Tobie przypadła w dniu narodzin.
Czy jednak tak musi być? Czy Twoja osobowość jest czymś stałym i niezmiennym? OTÓŻ NIE.
Kiedy Jola zdecydowała, kim chce być i jak chce żyć, kiedy świadomie zdefiniowała swoją nową tożsamość, pragnienie zostania psychologiem znalazło się w jej zasięgu. Stała się przypadkiem „odstającym”. Doświadczyła rzeczy, które nie tylko zszokowały innych, ale też ją samą. Często zadawała sobie pytanie: Czy to naprawdę się dzieje? Tak, to prawda- nie mogła się nadziwić.
Jola zdobyła dość odwagi i śmiałości, aby stworzyć sobie takie życie, jakiego pragnęła naprawdę- bez względu na to, jak trudne lub „niemożliwe” wręcz mogło się to jej wydawać lub osobom z jej najbliższego otoczenia. Bo przecież Jola miała 52 lata i nie miała matury.
Ale to kim się staniesz, to Twój wybór- którego tylko Ty możesz dokonać. Stajesz się tym, kim chcesz być. Potwierdził to Albus Dumbledore mówiąc do Harrego: „Bo widzisz Harry, to nasze wybory ukazują, kim naprawdę jesteśmy, o wiele bardziej niż nasze zdolności.”
Czy warto wyjść z „pudełka”?
Po dokonaniu wyboru Jola wytrwale trzymała się swojej decyzji. V. Frankl nazwał to „wyborem własnej drogi”- której człowiekowi nie można odebrać. Dla Joli wybór ten miał kluczowe znaczenie. Podejmowała decyzje związane z rzeczami, które chciała, aby się wydarzyły. Ale również Jola decydowała, jak zareaguje na to, co się stanie.
Podejmowanie decyzji i „wybór własnej drogi” nie są proste. Istnieją różne ograniczenia, które utrudniają dokonywanie wyborów i bardzo silnie wpływają na Twoje decyzje. Środowisko, w którym żyjesz, osoby, którymi się otaczasz. Twój rozwój osobisty. Joli środowisko było wspierające. Jej mama. Jej syn. Jej brat. Ja. Im bardziej Jola ewoluowała jako istota emocjonalna, tym mniej definiowała ją jej przeszłość i tym mniej ograniczały ją okoliczności, które były niezależne od niej.
Z emocjonalnego punktu widzenia dużo łatwiejszym rozwiązaniem jest mieć „swoje pudełko”, w którym zawsze można się schować. Często mówisz: „Nie dam rady”, „Ale to trudne”, „To nie dla mnie”. Nawet jeśli to pudełko ogranicza Twoją wolność i kreatywność. Lubisz otaczać się rzeczami, które są stałe i przewidywalne. Bo tak jest bezpieczniej. Wolisz, gdy Ci mówią, co możesz robić i jak, zamiast brać na siebie ryzyko towarzyszące kreowaniu siebie i własnych doświadczeń. Zamiast być odpowiedzialną.
Co zyskujesz, wyobrażając sobie przyszłe ja?
Kiedy zaprojektujesz własną tożsamość, zaczniesz przykładać mniejszą wagę do tego, jak postrzegasz swoje obecne ja. Twoje przyszłe ja wymaga wyobrażenia sobie rzeczywistości i codzienności tej osoby. Im bardziej żywy i szczegółowy obraz stworzysz, tym lepiej. Jakich wyborów dokonuje Twoje przyszłe ja? W jakim otoczeniu funkcjonuje? Czego doświadcza? Jak się zachowuje?
Jola zobaczyła oczyma wyobraźni, jak odbiera świadectwo maturalne, poczuła, jak z radością wymachuje tym świadectwem i biegnie do nas, by wspólnie świętować jej sukces. Idąc odważnie przed siebie, podejmowała świadome i celowe działania, które przybliżyły ją do jej wymarzonego przyszłego Ja. Oznaczało to zapisanie się na dodatkowe zajęcia z matematyki, języka polskiego i języka angielskiego- którego nigdy się nie uczyła. Zapytasz pewnie, czy możliwe jest, by nauczyć się języka angielskiego w niecały rok? Mogę poświadczyć, że jest. Miałam tę przyjemność uczyć Jolę.
Jola nie ograniczała się do myślenia, co było kiedyś. Chociażby tego, że nigdy nie umiała matematyki. Jej przyszłe Ja już studiowało psychologię. I patrząc z tego poziomu, podejmowała decyzje w teraźniejszości- zdanie matury. Zaczynając od wizji swojego przyszłego Ja, używała jej jak filtra, przez który przepuszczała wszystko, co robiła. Tylko po co?- zapytasz pewnie.
By w przyszłości nie zadawać sobie pytania sformułowanego przez psychologa Dr. Daniela Gilberta „Dlaczego podejmuję decyzje, których moje przyszłe ja będzie żałować?”
Kiedyś staniesz się swoim przyszłym Ja. Pytanie tylko brzmi: Kim ono jest?
