„Każdy myśli o zmianie świata, ale nikt nie myśli o zmianie siebie.”
Lew Tołstoj
Liczy się to, że możesz świadomie wpływać na swoją podświadomość. Liczy się ciało- umysł. Jeśli zastanawiasz się, czy możesz znaleźć sposób na wyrwanie się spod władzy ciała i zmianę swojego stanu emocjonalnego to odpowiedź brzmi: TAK
Wyobraź sobie albo przypomnij naukę jazdy samochodem. Na początku Twój umysł kontroluje zmianę biegów, włączanie kierunkowskazów, hamulec, gaz, sprzęgło. Z czasem opuszczasz domenę świadomości, część mózgu odpowiedzialną za analityczne myślenie- neokorteks. A wkraczasz do podświadomości, która kontroluje wszystkie automatyczne funkcje- siedziby autonomicznego układu nerwowego- układu limbicznego.
Powtarzanie tych czynności staje się automatyczne i zagnieżdża się w podświadomości. W końcu, kiedy już podświadomie zapamiętasz bodziec, a reakcja stanie się automatyczna, świadomy umysł nie będzie miał zbędnej potrzeby myśleć, czy analizować. Więc kiedy myśl zostanie zaprogramowana, AUN zaczyna zachowywać się jak służący wykonujący polecenia swojego pana.
Jak przeprogramować umysł?
Magda jako nastolatka myślała: „Mój ojciec jest straszny”. Ta długotrwale utrzymującą się myśl przekształca się w sieć neuronalną. Potem dołączyła druga myśl. „Nie chcę mieć takiego ojca”. Ta uruchomiła kolejną: „Jestem wściekła na niego”. Dr Joe Dispenza wyjaśnia, jak myśli wywołują biochemiczną reakcję w mózgu, która uwalnia sygnały chemiczne odpowiedzialne za uczucia odzwierciedlające Twoje myśli. Myśli kierują Twoimi uczuciami, a uczucia myślami. Tak tworzy się pętla myślowo- emocjonalna, która warunkuje Twoje ciało względem przeszłości.
Dr Dispenza twierdzi, że emocje stanowią „zapis przeszłych doświadczeń, jeśli nie możesz wyjść poza myślenie o tym, jak się czujesz, pętla ta kotwiczy Cię w przeszłości i tworzy stan permanentny. W ten sposób ciało staje się umysłem.” Z czasem Twoje myśli i uczucia przejmują nad Tobą kontrolę. Tak, jak to miało miejsce w przypadku Magdy.
Jak przerwać pętlę myślowo -emocjonalną?
Magda, tworząc jeszcze więcej negatywnych myśli, aktywowała wystarczająco wiele sieci neuronalnych. Stworzyła swój wewnętrzny odpowiednik siebie w płacie czołowym. To on odpowiada za to, że myśli są bardziej wiarygodne niż zewnętrzne środowisko. Zaczęła postrzegać siebie jako osobę pełną złości. Magda bez zastanowienia zaakceptowała ten obraz, uwierzyła w niego. Neuroprzekaźniki- chemiczni posłańcy przekazujący informacje- zaczynają wpływać na neuropeptydy- czyli molekuły emocji. Te aktywują gruczoły. W tym wypadku nadnercza. Magda była już wkurzona i wysyłała konkretną energetyczną sygnaturę, która niosła informację: „Potrzebuję kolejnego powodu, żebym czuła się tak, jak się czuję. Potrzebuję kolejnego powodu do złości.” W momencie, kiedy Magda czuła złość, zaczynała produkować więcej myśli odzwierciedlających te uczucia. Nie tylko w stosunku do ojca, z którym już nie miała żadnego kontaktu, ale do innych mężczyzn: „Mój chłopak to idiota.” „Powinnam go rzucić.”
Ponieważ ciało to Twój podświadomy umysł, obiektywnie nie jest w stanie rozpoznać różnicy pomiędzy emocjami pochodzącymi z realnego doświadczenia a emocjami wywołanymi wyłącznie myślą. Tak jak nie rozróżnia czy ta emocja dotyczy tej samej, czy innej osoby.
Ciało jest pewne, że znajduje się wciąż w tej samej chwili przeszłego doświadczenia. Dla niego emocje są właśnie doświadczeniem, chociaż samo wydarzenie miało miejsce kilkanaście lat temu. Magda miała problem, który emocjonalnie odcisnął na niej swoje piętno i przez kilkanaście lat nie przepracowała do końca uczucia z tamtego okresu. A więc, za każdym razem, gdy przeżywała jakieś doświadczenie, które przypomniało jej o wydarzeniu, gdy miała 11 lat, te same emocje dochodziły do głosu, jak było za pierwszym razem- te 11 lat temu.
Cykl ten można powtarzać przez dziesięciolecia, bez względu na to, czy to, co myślisz, jest usprawiedliwione, czy nie, a nadmiar tych myśli odciska się w mózgu w konkretny wzór- i stale warunkuje emocjonalne ciało względem przeszłości. Ciało Magdy stało się umysłem złości, a więc złość przestała tkwić w płacie czołowym Magdy (świadome 5% myśli), ale zamiast tego emocja złości została zatrzymana jako energia w ciele- umyśle. Jak to określa dr Dispenza. Stała się w 95% jej myślami, które nie były świadome. Ponieważ stały się podświadome, Magda nie zdawała sobie sprawy z tego, co robiła, ale dokładnie to się działo. Wbudowała na stałe określoną sieć neuronalną.
W ten sposób Magda uwarunkowała ciało do pełnienia funkcji umysłu złości. To z kolei spowodowało zablokowanie energii w jajnikach. Ta zatrzymana energia wywarła biologiczne efekty. W przypadku Magdy problemy z jajnikami, problemy z zajściem w ciążę nie wspominając już o psychologicznych skutkach, takich jak wybuchowość, niecierpliwość, frustracja lub brak tolerancji. Magdy ciało stało się ucieleśnionym wspomnieniem wszystkiego, co się wydarzyło. To, czego doświadczyła, stało się jej biologią. Te doświadczenia miały postać wspomnień przechowywanych w określonych obszarach ciała- jajnikach.
Historia Magdy pokazuje fundamentalne powiązanie między emocjami a ciałem fizycznym. Te dwa aspekty tworzą jedną całość. Emocje i przekonania mają swoje znaczniki w ciele.
Jakie nowe emocjonalne cele stworzysz?
To, kim stała się Magda w wieku prawie 30 lat, to utrwalony zestaw automatycznych myśli, emocjonalnych reakcji opartych na impulsie, nieświadomych nawykach i zachowaniach, podświadomych przekonaniach oraz tych samych zachowaniach. W rzeczy samej 95% tego, kim stała się Magda jako dorosła osoba to przyzwyczajenie wynikające z powtarzania. Ten schemat
dotyczy większości osób. Ciebie i mnie też. Ciało zostało zaprogramowane przez umysł i to ciało, a nie świadomy umysł, wszystkim kierowało. A więc, żeby stworzyć coś zdecydowanie innego w swoim życiu, Magda potrzebowała znaleźć sposób na przeprogramowanie swojego podświadomego umysłu.
Jedynym sposobem na to, by zmienić podświadomość, jest zmiana emocjonalnych wzorów, które określają, kim jesteś. Kiedyś oswobodzisz ciało z okowów przeszłości i uwolnisz energię, by móc tworzyć swoje przyszłe Ja.
Pytanie tylko brzmi: Jakie nowe emocjonalne cele stworzysz?
